آنچه در همه ی این روسای ضلالت و فساد بالفعل است، در هر کدام از ما که خدا ما که خدا معصومش نکند و خدا او را حفظ نکند، بالقوه است؛ و الا، آیا می توان گفت آنها از جهنم آمده اند و ما از بهشت؟ همه چیز ممکن است، غیر از کسی که در مرتبه ی اول از شرّ خودش به خدا پناه ببرد و در مرتبه ی بعد، از شر سایر اشرار.

نهج البلاغه برای شیعه بلکه برای هر کس که غیر معاند باشد، کتاب با عظمت و بزرگی است و ما باید در اثر کثرت مراجعه و مباحثه، آن را حفظ کنیم و برای فهم آن احتیاج به عربیّت و بلاغت داریم. اگر بفهمیم قرآن چیست، نهج البلاغه و صحیفه ی سجادیه را می فهمیم، وگرنه کسانی که می گویند قرآن را می فهمیم و نهج البلاغه را نمی فهمیم، دروغ می گویند، زیرا مطالب بسیار دقیق در قرآن بسیار است که جز افراد نادر آن را نمی دانند.

همه ی رذایل از ضعف در شناخت خداوند سرچشمه می گیرد و آنها به وسیله ی انس با انس گیرنده ی انس گیرندگان در عبادت، دفع و رفع می شوند. اگر انسان بداند که خداوند متعال در همه ی حالات و زمان ها از هر خوبی خوب تر است، از انس با حق تعالی جدا نخواهد شد.

در تعبدیات، کوه کندن از ما نخواسته اند، سخت ترینش نماز شب خواندن است که در حقیقت تغییر وقت خواب است نه اصل بی خوابی، بلکه نیم ساعت زودتر بخواب تا نیم ساعت زودتر بیدار شوی، آیا می ترسی اگر بیدار شوی دیگر خوابت نبرد و بمیری؟ اگر خواب بمانی در خواب هم ممکن است بمیری.

به غیر از حافظیت خدا، به هیچ چیز نباید اعتماد داشت. همه چیز در دست خداست. در روایت است که «لا حول و لا قوه الا بالله» یعنی هیچ رو گرداندنی از گناهان نیست مگر با حفظ و نگهداری خود خدا و هیچ نیرویی بر طاعت و عبادت خدا نداریم، مگر به کمک و یاری خداوند.

بدان که هر چیزی از عمل تو تابع نماز توست. بر شما باد به محافظت بر نماز های پنج گانه در اولین وقت های آنها و بر شما باد و روی نمودن و توجه تام به سوی خدای تعالی. همین نماز را که ما با تهدید به چوب و تازیانه و عقوبت جهنمی شدن در صورت ترک آن، انجام می دهیم؛ آقایان می فرمایند: «از همه چیز لذیذتر است» نماز جامی است الذّ لذایذ که چنین خمری خوش گوار در عالم وجود نیست

اگر ما مانند حضرت مهدی‌(عج) به اندازه ی توان خود در هدایت مردم تلاش و کوشش کنیم، آیا امکان دارد که مورد عنایت «عینُ اللهِ الناظره» امام زمان (عج) نباشیم؟ اگر در راه آن حضرت باشیم، چنان چه به ما بد و ناسزا هم بگویند و یا سخریه نمایند، نباید ناراحت شویم، بلکه هم چنان باید در راه حق ثابت قدم و استوار بوده و در ناملایمات صبر و استقامت داشته باشیم.